Het ondersteuningsschip Zr. Ms. Pelikaan en de hydrografische opnemingsvaartuigen Zr. Ms. Snellius en Luymes krijgen een grote opknapbeurt. De schepen gaan zo met een frisse start de 2e helft van hun levenscyclus in. Defensie en Damen Shiprepair Den Helder tekenden vandaag voor deze zogenoemde midlife upkeep (MLU).

Zr. Ms. Pelikaan

Met het onderhoud worden veiligheids- en verouderingsproblemen verholpen. Zo krijgen de schepen een nieuwe zogeheten scheepshuid  en worden radars en communicatieapparatuur vernieuwd. Ook volgt groot onderhoud voor scheepssystemen. Dit wordt gecombineerd met regulier groot onderhoud.

Klaar in 2021

De werkzaamheden die dit jaar starten worden uitgevoerd op de werven van Damen in Den Helder en Harlingen. Bij deze opdracht zorgt Damen Shiprepair voor het ontwerp en de uitvoering. Zo’n 30 onderleveranciers ondersteunen het bedrijf. De klus is in 2021 geklaard.

Lees verder bij defensie.nl

Vrijdag 5 juli organiseerde Damen Schelde Naval Shipbuilding de jaarlijkse ketendag marinebouw. Samen met vertegenwoordigers van 85 bedrijven en kennisinstellingen werd vooruitgekeken naar ontwikkelingen op het gebied van innovatie, bouw en onderhoud van de nieuwe Nederlandse marinevloot. De aanwezige bedrijven vormen een sterke keten die van groot belang is bij het realiseren van zowel grote als kleinere marinebouwprojecten.

De genodigden werden ontvangen op het werfterrein van Damen Shipyards in Gorinchem. Arnout Damen verwelkomde alle aanwezigen en keek vooruit naar de komende Nederlandse marinebouwprojecten. Hij benadrukte de mogelijkheden hoe deze schepen en onderzeeboten van de toekomst door de Nederlandse marinebouw gerealiseerd kunnen worden.
Daarna werd door directeur inkoop Rik Meerman uiteengezet hoe de Nederlandse marinebouw juist door in teamverband te werken een uitstekende exportpositie wist bereiken. Hij lichtte daarbij met name innovatieaspecten in marineprogramma’s toe.

Na het inhoudelijke deel was er tijd voor netwerken, verschillende rondvaarten op een Damen fast crew supplier en een unieke VR-experience. Daarmee waanden gasten zich, door middel van een VR-bril, op een patrouilleschip van de Holland klasse van de Koninklijke Marine.

Bekijk hier een korte sfeerimpressie van de ketendag. 

Bekijk het volledige bericht op de website van NMT

In de berichten over de vervanging van de huidige Walrusklasse onderzeeboten gaat het vaak over de vier aanbieders Naval Group, Navantia, Saab-Damen en TKMS, die in een hevige strijd zijn verwikkeld. In Nederland is er echter een heel ecosysteem van bedrijven die kennis en ervaring hebben op gebied van onderzeeboten. Zij maken zich zorgen, zo blijkt uit een gesprek met voorzitter van het platform van deze bedrijven, Harm Kappen. Volgens Kappen is het cruciaal dat deze bedrijven in een vroeg stadium worden betrokken bij de ontwikkeling van onderzeeboten, en vreest van de onderzeebootbouwers zonder Nederlandse partner alleen de kruimels te krijgen. 

Er is de laatste jaren weer extra geld uitgetrokken voor Defensie, en de marine gaat de komende tien jaar voor vele miljarden nieuwe schepen en onderzeeboten vervangen. Je zou dan ook verwachten dat bij de vele Nederlandse bedrijven uit de marine-industrie druk getekend, gebouwd en gefactureerd wordt voor Defensieprojecten. Het tegendeel is waar. Het zijn onzekere tijden voor de grote en de kleine spelers. 

Overlevingskansen Nederlandse industrie
De Nederlandse industrie leeft al langer in onzekerheid, daar is op zich niets nieuws aan. Maar zo’n zes jaar geleden was het nog heel simpel: er werd bezuinigd op de marine en er was geen geld voor nieuwbouw. Nu zijn er vervangingsprojecten en is er geld, maar van een juichstemming is bij de industrie geen sprake. 

Recent verloren Damen, Thales en hun toeleveranciers de opdracht voor de bouw van twaalf mijnenbestrijdingsvaartuigen voor de Belgische en Nederlandse marine. En de B-brief voor nieuwe onderzeeboten, waar Saab-Damen favoriet is, blijft maar uitgesteld worden. Mogelijk tot juni of zelfs na het zomerverlof. Ook de ontwikkelingen in Duitsland hebben mogelijk gevolgen voor de Nederlandse industrie. Damen is doorgedrongen tot de het MKS-180 fregat, maar Duitsland heeft deze week de technologie voor oppervlakte schepen tot nationale ‘sleuteltechnologie’ bestempeld. Daardoor kan Duitsland makkelijker een keuze voor Duitse aanbieders verantwoorden. Want in Duitsland gaan al tijden stemmen op om meer voor de eigen industrie te kiezen.

Daar staat Duitsland niet alleen in. In Frankrijk is dat niet anders geweest en wordt alles in eigen land gebouwd. Maar ook in Nederland is dat sinds kort zichtbaar. Op papier althans. In de Defensie Industrie Strategie die in november 2018 uit kwam, staat dat er waar mogelijk voor Nederlandse bedrijven wordt gekozen.

Toch zijn de zorgen groot. Zo schrijft Damen Schelde Naval Shipbuilding (DSNS) in een reactie op vragen van Marineschepen.nl: “De marinebouw is als enige defensie-industriesector in Nederland nog volledig zelfscheppend. Volgens de Defensie Industrie Strategie (DIS) en het Regeerakkoord zijn dit nationaal strategische belangen die behouden moeten blijven. Dat behoud is nu echter in gevaar. DSNS heeft al tien jaar geen grote opdracht van de Nederlandse overheid meer ontvangen. Geen enkele marinebouwer zou dat overleven. DSNS en de Nederlandse marinebouw wel, dankzij exportsuccessen en civiele opdrachten. Maar bij nog langer uitblijven van nationale opdrachten verdwijnt de innovatieve voorsprong en nemen daarmee de overlevingskansen van DSNS aanzienlijk af. Het gaat dan bovendien niet alleen om DSNS, er hangt een heel cluster van hoogwaardige toeleveranciers aan vast.”G

Lees verder op Marineschepen.nl

Antwerpse scheepshersteller Engine Deck Repair betwist bij de Raad van State de toekenning van het contract voor de nieuwe Belgisch-Nederlandse mijnenjagers aan een concurrerend Frans-Belgisch consortium. Het oordeel wordt verwacht over enkele weken.

Persbureau Belga meldt dat het Antwerpse Engine Deck Repair (EDR) naar de Raad van State stapt tegen de beslissing van de regering om de bouw van twaalf mijnenjagers, bestemd voor de Belgische en Nederlandse Marine, toe te wijzen aan het consortium Belgian Naval & Robotics op 15 maart. Die groep rond de Franse scheepsbouwer Naval en de eveneens Franse dronespecialist ECA-Robotics won de aanbesteding met een totaalprijs van 2,6 miljard euro. EDR is een van de vier leden van het consortium Sea Naval Solutions. De andere twee finalisten waren Belgian Naval & Robotics en een consortium rond de Nederlandse groep Damen.

Volgens het ministerie van Defensie heeft enkel EDR een verzoekschrift tegen die beslissing ingediend bij de Raad van State. “Momenteel onderzoeken onze bevoegde diensten het dossier en kunnen wij geen verdere informatie verstrekken. Het is wachten op het arrest van de Raad van State”, zei Defensie tegen Belga.

Uitspraak over enkele weken
Navraag van onze redactie bij de Raad van State leert dat het gaat om een spoedprocedure. “In een dergelijk geval moet de Raad van State zich binnen een vrij korte termijn uitspreken. Dat is normaal een kwestie van slechts enkele weken”, zegt persmagistraat Eric Brewaeys.

Belgian Naval & Robotics is karig met commentaar. “Voorlopig verandert dat niets voor ons, wij wachten rustig af. Gezien de spoedprocedure zal het niet lang duren vooraleer we de definitieve uitslag kennen”, zegt Joëlle Brachet van het kantoor in Brussel.

Lees verder op Flows.be

Feb. 28 (UPI) — With multipurpose frigates for the Royal Netherlands and Belgian navies reaching the end of their life cycles, Thales has been awarded a contract for three frigates by 2024.

France-based Thales will replace two Dutch and two Belgian M-class frigates with an Above Water Warfare System, according to news release Thursday.The contract amount wasn’t specified. Although they will be primarily anti-submarine, the new frigates will defend themselves as well as nearby units against air and surface threats. The frigates will be designed to handle threats of increasing complexity, coordination and speed, the company said.

“Missiles go up to three times faster than the speed of sound, and possibly even up to five times faster in 2020,” the company said in a news release. “Currently used technologies are insufficient to make use of all the new sensor and weapon systems to counter these threats in the future. The system doesn’t exclusively rely on a human operator. AWWS will consist of sensors and artificial intelligence software “that continuously calculates which actions are best suited to tackle each threat detected by radar and other sensors in the right manner. This maximizes the chance of survival, while the crew stays in control.”

Lees verder op UPI.com

Door acties van de Franse Naval Group en het Duitse ThyssenKrupp Marine Systems lijkt de strijd om de lucratieve Nederlandse order voor de bouw van vier onderzeeboten in alle hevigheid los te barsten. De Fransen hebben inmiddels met Royal IHC een consortium opgericht om de order binnen te halen en ThyssenKrupp heeft aangeboden de bouw in Den Helder te laten plaatsvinden. Dit laatst zou in de Kop van Noord-Holland circa 2000 nieuwe banen opleveren.

Lees verder op Schuttevaer.nl

Het kabinet neemt naar verwachting volgende week vrijdag een besluit over de aanschaf van nieuwe onderzeeboten voor de Koninklijke Marine. Zeer betrouwbare bronnen bevestigen tegenover het Noordhollands Dagblad dat de Duitse werf ThyssenKrupp en het Spaanse Navantia afvallen. Met de Zweeds-Nederlandse combinatie Saab-Damen en de Franse Naval Group wordt verder gegaan. Voor de Duitsers is deze uitkomst een grote tegenvaller. Lang was ThyssenKrupp ervan overtuigd voor Nederland, Noorwegen en Duitsland onderzeeboten te gaan bouwen.

,,Halverwege vorig jaar stokten de gesprekken plotseling”, vertelt Holger Isbrecht van ThyssenKrupp Marine Systems. ,,Vervolgens kwam Nederland met een nieuwe Defensie Industrie Strategie waarin volop werd ingezet op het beschermen van het Nederlandse maritieme bedrijfsleven.”

Voor de Duitse werf was dit het sein voor een offensief richting Den Helder. Topman Rolf Wirtz kwam in oktober met Isbrecht naar het Helderse gemeentehuis om aan burgemeester Schuiling en havenwethouder Visser uit te leggen wat de Duitse plannen waren. Tijdens een persconferentie in Den Haag maakte Isbrecht vorige week bekend dat ThyssenKrupp de boten in Den Helder wil gaan bouwen en dat daar zo’n 2000 banen mee gemoeid zijn.

Slecht nieuws
Donderdag was Isbrecht wederom in Den Helder om gesprekken te voeren op het gemeentehuis en met de directie van Port of Den Helder. ThyssenKrupp wil een kantoor openen in het havengebied. Vrijdagochtend kreeg Isbrecht van een Haags contact te horen dat er een kabinetsbesluit in voorbereiding is waar bij de Duitse werf buiten de boot valt.
Isbrecht zegt: ,,Niet alleen slecht nieuws voor ons, maar ik vind dit een gemiste kans voor Den Helder en regio. Het gebied loopt zo de banen mis die wij er willen brengen.”

Ook van andere zijde wordt bevestigd dat de Nederlandse overheid mikt op verdergaan met Saab-Damen en Naval Group. Saab-Damen is eveneens van plan werk naar de Helderse regio te verplaatsen.

Vertrouwde partner
De afbouw van de onderzeeboten, decennialang onderhoud (dertig jaar) en het onderhoud van onderzeeboten van andere landen gebeurt dan in Den Helder. Damen wil samen met de marinewerf meer onderhoud gaan doen in de Nederlandse marinestad, ook van andere typen schepen. Het is niet bekend hoeveel banen daarmee gemoeid zijn. ,,Er zijn bij de ministeries van defensie en economische zaken zorgen over de Duitse partner”, zegt een betrokkene die niet geautoriseerd is om over dit onderwerp naar buiten te treden. ,,Het gaat om een project voor de lange termijn, dertig tot veertig jaar. De overheid wil liever met een vertrouwde partner in zee gaan.”

Daarnaast valt uit marinekringen te vernemen dat de onderzeeboot 212CD van ThyssenKrupp niet voldoet aan de gestelde eisen.

Lees verder op Noordhollandsdagblad.nl

Carel Prins stond aan de basis van de (voorlopig) laatste onderzeeboot die in Nederland is ontworpen, de Moray. Hij had een belangrijke rol in de huidige modernisering van de Walrusklasse en bij de start van de vervanging. Marineschepen.nl sprak hem over de Moray, over RDM en over de huidige aanbesteding. Over de vorige week aangekondigde samenwerking tussen IHC en Naval Group: “dat is een PR-stunt.” 

“Ik ben onpartijdig,” begint Carel Prins aan de eettafel als ik hem vrijdagmiddag spreek na een week vol nieuws, spins en spanning rond de nieuwe Nederlandse onderzeeboten. De Duitsers wisten het hoofd op hol te brengen van de lokale Helderse media door banen en boten te bieden, de Fransen trommelden de pers op voor een samenwerking die in november door de Franse CEO tussen neus en lippen door al was aangekondigd. De Zweden met Damen hielden zich opvallend stil en Navantia gelooft er niet meer in of is in gedachten al door naar de volgende ronde. Het tumult doet Prins weinig. Hij laat het nieuwsbericht zien van de samenwerking tussen IHC en Naval Group. “Dat had ik niet verwacht,” zegt hij eerlijk. Prins vernam het nieuws via de media, hij maakt geen deel meer uit van de inner circle van de marine of de industrie.

Moray
Carel Prins studeerde werktuigbouw in Delft tot 1964 en promoveerde acht jaar later op een onderwerp dat te maken had met de bouw van kernreactoren. Al snel kwam hij bij de Rotterdamsche Droogdok Maatschappij (RDM) terecht, maar zijn werk stond volledig los van onderzeeboten, ondanks dat de Walrusklasse op de RDM in aanbouw was. Prins wist helemaal niets van onderzeeboten.

Juist omdat hij niet betrokken was bij de Walrus kreeg hij de opdracht om een exportonderzeeboot voor de RDM te ontwikkelen. Er was onderzoek gedaan naar de onderzeebootmarkt, en er waren kansen. Dus Prins voer mee op Hr.Ms. Zwaardvis, ervoer hoe het is als de boot onder water geraakt wordt door een Duitse oefentorpedo en kwam op het idee van een onderzeebootontwerp van verschillende grootten. Een familie boten van 1200, 1400 en 1800 ton; de Tromboneklasse was geboren.Die naam werd direct getorpedeerd en veranderd in Moray, maar het idee bleef staan en met ontwerpbureau Nevesbu werd een serie onderzeeboten ontwikkeld. Zo’n zestien jaar lang probeerde de RDM, met Carel Prins als projectleider, die onderzeeboot te verkopen. Teams van de RDM gingen de hele wereld over, van Nigeria tot Zuid-Korea en van Egypte tot Indonesië. Een paar keer kwam de verkoop heel dichtbij, maar het ontbrak RDM aan steun vanuit de overheid. Prins: “De politieke ondersteuning van Nederland om dit soort producten te exporteren was nul of minder.” Concurrenten hadden die steun wel. De Moray werd nooit verkocht, maar was wel tot in detail uitgewerkt. Het zal dus nog lange tijd de laatste echt in Nederland ontworpen onderzeeboot blijven.

Lees verder op Marineschepen.nl