Drie consortia over in strijd om nieuwe mijnenbestrijdingsvaartuigen

Van de vijf aanbieders die in de race waren om de bouw van de twaalf nieuwe mijnenbestrijdingsvaartuigen voor België en Nederland, zijn er nu nog drie over. Het Spaanse Navantia is van deelname uitgesloten en Saab heeft zich teruggetrokken uit de aanbesteding. De keuze moet nu worden gemaakt uit consortia waar alleen Nederlandse, Belgische en Franse werven nog deel van uitmaken.

Er is publiekelijk weinig bekend over de aanbesteding van de twaalf nieuwe mijnenbestrijdingsvaartuigen en hun toolboxen (mijnenbestrijdingsmiddelen). Eind vorige week publiceerde het Belgische dagblad De Tijd wat over het programma. Dat is ook aanleiding voor Marineschepen.nl om aandacht te besteden aan deze aanbesteding. Want het project van de nieuwe MCMV’s, zoals ze in de wandelgangen worden genoemd, is een van de meest interessante projecten. Het is natuurlijk een bijzonder project omdat voor het eerst België de leiding heeft over toekomstige Belgisch-Nederlandse schepen, er is ontzettend veel tijdsdruk, het is complex door de combinatie platform en toolbox, en het is de eerste Europese aanbesteding voor Nederlandse marineschepen (met alle gevolgen voor familievorming van dien). Met andere woorden, het is geen eenvoudige opgave.

Aanvankelijk was de verwachting dat de projectleiding zou kunnen kiezen uit zo’n negen aanbieders. Dat werden er vijf en nadat Navantia moest afvallen omdat zij hun financiële cijfers niet op orde hadden en Saab hun voorstel terugtrok (volgens De Tijd omdat ze “de termijnen te kort zou hebben gevonden”), zijn het er nog drie. Dat zijn in willekeurige volgorde:
1. Naval Group (FR, platform) plus ECA Group (FR, tools)
2. Damen (NL, platform) plus Atlas Elektronik (DU) en Elbit (Israel) voor de tools
3. Chantiers de l’Atlantique, Socarenam (FR) en EDR (BE) voor het platform, en Thales Belgium voor de tools

In de voorwaarden van de aanbesteding stond dat het platform samen met de toolbox zou worden aanbesteed. De reden is dat het projectteam wil voorkomen dat er straks een platform en een toolbox is, maar dat die niet goed op elkaar zijn aangesloten. De verantwoordelijkheid is door het projectteam bij de industrie gelegd: zoek partners en zorg dat het geheel werkt (al is dat bij het aanwijzen van een winnaar nog niet te zien). Deze methode heeft ook een nadeel: het concept is gebaseerd op een platform dat heel lang meekan en tools die veel vaker gemoderniseerd worden. Door nu al tools te kiezen, bestaat de kans dat het projectteam zich vastlegt op tools uit 2018 (of ouder) terwijl die MCMV’s nog lang niet varen en er dus al snel sprake van veroudering is.

Lees verder op Marineschepen.nl